Terapia manualna - szkoła niemiecka. Terapia manualna oparta jest na koncepcji badania i leczenia ukierunkowanej na odnajdywanie i leczenie zaburzeń funkcjonalnych układu ruchu. Bezpośrednio podczas badania, w wyniku prowokacji określonych tkanek odnajduje się zaburzone struktury, aktualizuje stopień ich uszkodzenia oraz odnajduje szczegóły przyczyn dolegliwości. Przyczyna dolegliwości leży często w dysproporcji pomiędzy możliwościami tkanki do przenoszenia obciążenia, a jej faktycznym obciążaniem. Leczenie zmierza więc do zniesienia tej dysproporcji, poprzez przywrócenie harmonii pomiędzy stawami, mięśniami i strukturami nerwowymi. Stosuje się pasywne techniki mobilizacji, jak również aktywne ćwiczenia wykonywane przez pacjenta w celu wzmocnienia i stabilizacji lub jako wprowadzenie do właściwej mobilizacji. Pacjent otrzymuje dodatkowo wskazówki dotyczące właściwych ćwiczeń, które powinny wspierać pracę terapeuty manualnego.
Terapia manualna zasadniczo może być stosowana we wszystkich odwracalnych zaburzeniach funkcjonalnych układu ruchu. Wskazaniami do zastosowania metody terapii manualnej są często ograniczenia ruchomości, ból oraz zmniejszona zdolność do przejęcia obciążenia.
Metoda Cyriax'a. Leczenie zgodne z metodą Cyriax'a opiera się na diagnozie uzyskanej na podstawie wywiadu i badań funkcjonalnych pacjenta. Symptomy i objawy są interpretowane i skatalogowane w formie "wzorców klinicznych". Wzorzec kliniczny jest to szczególne zachowanie się zaburzeń lub grup zaburzeń. Dla wszystkich obrazów klinicznych metoda oferuje lokalne, bezpośrednie i sprawne leczenie. Szczegółowa diagnoza jest podstawą precyzyjnego leczenia, które daje maksimum skuteczności przy minimum terapiia.